Հայկական անեկդոտներ
"Միամիտ լոռեցիները"
-Որտե՞ղ է Դալի Հակոբի տունը:
-Մեր տան կողքին,- ասաց Ֆերդոն:
-Բա ձեր տո՞ւնը:
-Իա՜, այտա, պարզ չի՞, նրանց տան կողքին:
Թոռը` տատին.
-Այ բաբո, որ կարենաս հարյուր տարիդ լրացնես, մի լավ քեֆ տենք անիլ:
-Վի, բալա ջան, էդ վախտը դու կըլե՞ս որ…
Երկու ծեր կին խոսում են.
-Դու ինչի՞ քո բոստանում խրտվիլակ չես դնում:
— Ինչի՞, դե էս ընենց էլ ամբողջ օրը բոստանում եմ, էլի…
Լոռեցի ուսանողին դասախոսը ցույց է տալիս Մարքսի նկարն ու հարցնում.
-Ո՞վ է սա:
Ուսանողն անմիջապես պատասխանում է.
-«Ղառի կառոլը»…
-Դուք կրթված երիտասարդ եք, ինչո՞ւ եք դիմել հեքիմին, ի՞նչ ապուշություն է խորհուրդ տվել:
-Ասաց, որ դիմեմ Ձեզ…
-Միսա’կ բիձա, հարսիդ ծննդատուն տարան:
-Ընչի՞, ի՞նչ էր պատահել:
-Ես ի՞նչ գիտեմ…
Վանաձորցի Մայիսը Սպիտակում իր մեքենան բենզին էր լցնում: Լցնողին տասը դոլար է տալիս: Վերջինս դոլարը լապտերի տակ սկսում է շուռումուռ տալ: Մայիսն անհանգստանում է.
-Վախիլ մի, գիշերն եմ տպել:
-Վախըմ չեմ, համա ընենց շան տղա կա, հետեւի մասը տպըմ չի…
Պարզամիտ լոռեցին դիմում է գրում իր պետին.
«Խնդրում եմ ինձ թույլ տաք 3 օրով մեկնել Սպիտակ` կնոջս մոտ: Բայց հնարավոր է, որ ես էնտեղ հիվանդանամ ևս 2 օրով:
Խնդրում եմ դիմումս չմերժեք»:
-Պա’պ, ես երբ եմ էնքան մեծանալու, որ ուր ուզեմ ու երբ ուզեմ գնամ, առանց մամային ասելու:
-Է~, տղա ջան, սկի ես էդքան չեմ մեծացել…
-Վաղը գալու ենք քեզ ուզելու:
-Վերջապե˜ս… հերս 2 ամիս ա մաքուր շորեր ա հագնում…
